یک پژوهش جدید دانشمندان را به این باور رهنمون کرده که انسانها در زمان مشاهده اجسام مشابه، رنگ مشابه را نمی‌بینند.اگرچه یک اجماع کلی وجود داشته که قرمز از سایه مشابه توت‌فرنگی، خون و سیاره مریخ برخوردار است، اما به گفته کارشناسان برخی افراد قادر به درک رنگ قرمز به شکل رنگ آبی در منظر فرد دیگر هستند.
این آشکارسازی‌ها پس از یک آزمایش بر روی میمونها بوجود آمده که نشان میدهد درک رنگی ما با جهان بیرونی شکل گرفته اما از هیچ الگوی از پیش تعیین شده‌ای پیروی نمی‌کند.
در این کار که در مجله نیچر منتشر شده، جی نایتس، محقق «دید رنگی» داننشگاه واشنگتن به تزریق یک ویروس به چشمان میمونها پرداخت که آنها را قادر به دیدن قرمز و سبز و زرد می‌کرد.
جالب این که این گروه میمونها توانستند اطلاعات جدید را علیرغم اینکه مغز آنها بطور ژنتیکی برای واکنش در برابر علائم قرمز برنامه‌ریزی نشده بود، دریافت کنند.
نتیجه این پژوهش آن بود که پس از چهار ماه این میمونها توانستند برای اولین بار، بطور کاملا رنگی، به مشاهده جهان بپردازند.
این شیوه مبتکرانه علاوه بر اینکه به انسانهای دارای عارضه کوررنگی اجازه تشخیص قرمز از سبز را داده، همچنین می‌تواند بینایی را به نابینایان بازگرداند.
بیماران دچار انحطاط ماکولا مرتبط با کهنسالی که رایج‌ترین دلیل نابینایی در پیری است، در میان میلیونها افرادی هستند که از این شیوه بهره خواهند برد.
مهمتر اینکه به این میمونها، ژن انسانی تزریق شد. این بدان معناست که از این شیوه می‌توان بر روی انسان نیز استفاده کرد.
یافته‌های سال 2009 دانشمندان را بر آن داشت تا به بررسی آنچه میمونها واقعا دیده‌اند بپردازند و دریافتند که هیچ برداشت از پیش‌تعیین شده‌ای منسوب به هر طول موج در آنها وجود ندارد.
دانشمندان اکنون بر این باورند که مغز انسانها نیز در زمان تولد و هنگامی که نورونها برای واکنش به رنگ در حالت پیش فرض تنظیم نشده‌اند،به شکل مشابه رفتار می‌کند.
تحقیقات دیگر نشان داده که برداشتهای متفاوت از رنگها واکنش احساسی انسان را به سایه‌های مشابه آن تغییر نمی‌دهد.
آنها دریافتند که واکنشهای افراد به رنگ آبی به دلیل طول موج کوتاه نور برخورد کننده با شبکیه متمایل به یک تاثیر آرام‌کننده است.
این در حالیست که طول موجهای طولانی‌تر مانند زرد، نارنجی و قرمز می‌تواند انسان را هوشیارتر سازد.
نایتس اظهار کرد: به نظر من آزمایشات اخیر ما را به ایده‌ای رهنمون کرده که همه ما رنگها را مشابه نمی‌بینیم.
این در حالیست که به گفته جوزف کارول، یک دانشمند دید رنگی دیگر از دانشکده پزشکی ویسکونسین، مطمئنا افراد رنگها را متفاوت از یکدیگر میبینند.
